Gebruik je de meervoudsvorm van een bijv.nw. ook als het om een soort opsomming gaat.
B.v. als ik mijn ouders lief aanspreek is het dan:
snäll far och mor
of
snälla far och mor
Offline
Snälla far och mor.
Meestal gebruikt men trouwens 'mamma och pappa', ook als je in het Nederlands vader en moeder zou zeggen. 'Snälla' wordt ook vaak gebruikt in de betekenis van een vragend 'Alsjeblieft'. 'Snälla mamma, kan du tvätta min gröna skjorta idag?'
Offline
Dit zijn eigenlijk twee vragen. Ook voor aanspreken in enkelvoud gebruik je "snälla", wat hier dus geen meervoudsvorm is (zie Margo's voorbeeld).
Wat geldt voor een opsomming zonder aanspreekvorm weet ik eigenlijk niet, kan me geen voorbeeld voor de geest halen (ook niet in het Nederlands). Misschien zoiets als "Ik heb twee lieve kinderen, lieve vader en moeder, enz.", maar ik zou dan toch "een lieve vader en (een lieve) moeder" zeggen, denk ik. In het Zweeds zou ik zeggen "Jag har två snälla barn, snäll far och mor, osv." (of "en snäll far och (en snäll) mor"). Maar ik weet niet zeker of dit grammaticaal helemaal correct is. Het alternatief ("Jag har två snälla barn, snälla far och mor, osv") klinkt me vreemd in de oren, zeker als je "snäll" vervangt door andere bijv. nmwd.
Offline
(reactie op bijdrage #2)
Maar komt dat dan omdat "snälla" in dit geval een soort vocativus is, aangezien het ook in het enkelvoud bij mamma wordt gebruikt?
En als je je ouders vervelend vindt, zeg je dan:
Tråkig mamma och pappa
of
Tråkiga mamma och pappa
Offline
In de aanspreekvorm altijd met -a:
Snälla mamma...
Tråkiga mamma...
Snälla mamma och pappa...
Tråkiga mamma och pappa...
Offline
Is snälla hier eigenlijk niet gewoon de bepaalde vorm? Mamma en pappa kan men waarschijnlijk (zoals in het Nederlands, waar deze vormen ook geen lidwoord krijgen) als een soort eigennamen beschouwen die per definitie bepaald zijn ook al hebben ze geen bepaalde uitgang.
Zo zou ik toch ook eerder zeggen "kära Anna" (ipv kär) en "stora Götebrog" (ipv stor). Of vergis ik mij?
Offline
De hele boel met aanspreekvormen en personen maakt het wat complexer hier. In het algemeen zou ik zeggen dat het bijv. nw. niet wordt aangepast bij een opsomming.
Bijvoorbeeld:
Jag har en röd skjorta.
Jag har en röd jacka.
Jag har en röd skjorta och (en röd) jacka.
Maar:
Både min skjorta och min jacka är röda.
(hier slaat röda op beide woorden samen en krijgt dus de meervoudsvorm)
Bij mama och papa hangt het van de zin af:
Jag har en tråkig mama och papa.
Jag har tråkiga föräldrar.
Tråkiga mama och papa, nu ska ni bli roligare! (aanspreekvorm)
/Jimmy
Offline
Kom ook net een zin tegen in mijn NHA-cursus:
Varken Åke eller jag är gifta = Åke noch ik zijn getrouwd
Ook hier wordt dus de meervoudsvorm gebruikt.
De voorbeelden van Pieter lijken mij verschillend:
kära Anna : lieve Anna ; aanspreekvorm (vocativus noemden wij dat vroeger bij Latijn; ik wist niet dat ze dit ook hadden in het Zweeds)
stora Göteborg : het grote Göteborg (bepaalde vorm )
Offline
Jaap schreef:
Varken Åke eller jag är gifta = Åke noch ik zijn getrouwd
Daar kan je ook mooi zien dat de regels voor meervoud in principe hetzelfde zijn als in het Nederlands (ook al verandert bij ons het bijv. nw. niet): "zijn getrouwd" en niet "is getrouwd".
Jimmy
Offline
Jaap schreef:
kära Anna : lieve Anna ; aanspreekvorm
stora Göteborg : het grote Göteborg (bepaalde vorm )
Volgens mij is dit twee keer hetzelfde: Anna is net als Göteborg een eigennaam en is dus bepaald. Deze aanspreekvorm is volgens mij hetzelfde als de bepaalde vorm, in mijn Assimilboek werd de ober ook aangesproken met "hovmästarn", dus in de bepaalde vorm. Alleen hebben eigennamen geen bepaalde vorm.
Offline
Jaap schreef:
De voorbeelden van Pieter lijken mij verschillend:
kära Anna : lieve Anna ; aanspreekvorm
"Kära Anna" hoeft geen aanspreekvorm te zijn; dat wordt duidelijker als je "kära" vervangt door "lilla" eller "gamla" e.d.: "Lilla Anna var ute och matade änderna."
Offline
Aha, gezien het laatste voorbeeld van "markm" ben ik geneigd om Pieter gelijk te geven. Dat maakt het gelukkig weer ietsje simpeler.
Offline