Hoi,
Na wat maandjes Zweedsloos te hebben geleefd, lees ik nu een boek (En ö i havet) en tijdens het lezen is bij mij een twijfel ontstaan over het uitspreken van de g en de v. Allereest de g.
De g voorafgegaan door r en l in dezelfde lettergreep is een j, maar geldt dit ook wanneer een ä, e, i, y of ö gevolgd wordt door een g?
Wat de v betreft: in het liedje 'Det Gör Ont' van Lena Philipson (erg intellectuele muziek) klinkt behöver meer als behöver dan als behöwer. Is de v dan niet zo w als de Vlaamse w of hoe zit dat?
Dank bij voorbaat,
zappy
Bewerking: heeft ska skall vervangen? En hoe spreek je lj eigenlijk uit?
Offline
G na ä, e, i, y, ö wordt niet als [j] uitgesproken, maar als [g]
äga, egen, stig, stygg, öga
"lj" spreekt je als alleen [j] uit. Ljus-[jus] Ljud-[jud]
Lena Philipsson moet je helaas met iemand ander discussiêren.
Offline
Nou heb ik niet dit bewuste nummer van Lena Ph gehoord, maar meestal (als ze zingt) heeft ze niet echt een afwijkend tongval. (Als ze praat hoor je daarentegen duidelijk waar ze vandaan komt.)
Maar nee, in principe heeft een Zweedse V niet veel te maken met een Vlaamse W. Een Zweedse v is een zog. stemhebbende labiodentale fricatief (vrij vertaald: een stemhebbend plofgeluid uitgesproken door lip en tanden), terwijl een vlaamse w een stemhebbende bilabiale fricatief is en bij benadering en dichtgeknepen "oe" is. (dit is ook vergelijkbaar met een Engelse "what").
Een Zweedse "v" lijkt op een Nederlandse "w" in "wel", "geweldig" en "gewoon" (of de Engelse uitspraak van "over", "verdict" en "very", maar niet op een Nederlandse "w" in "eeuw", "ruw" - en helemaal niet in "vrouw" of "nieuw".
Overigens wordt "g" uitgesproken als een "j" als die gevolgd wordt door e,i,y,ä,ö. En een "k" gevolgd door een van deze letters wordt uitgesproken als een "sj", en "sk" gevolgd door deze letters wordt uitgesproken met een van de twee karakteristieke "Sch"-geluiden.
Offline
Pix schreef:
dichtgeknepen "oe" is. (dit is ook vergelijkbaar met een Engelse "what")
Al is het ook zeker niet helemaal hetzelfde: de w in "what" is wat jij noemt een dichtgeknepen oe, terwijl de Vlaamse w eigenlijk een dichtgeknepen u is. Beide klanken komen in het Frans voor: de Engelse w in "oui", de Vlaamse in "huit".
In elk geval is dit niet de Zweedse v-klank. Zoals Anja al zei is dit inderdaad meer de standaard Nederlandse w, waarbij je je boventanden en je onderlip gebruikt. Ik geloof dat dit ook de Duitse w is.
Hopelijk kan je je wat voorstellen bij al onze beschrijvingen
Offline
Ongeveer. Maar wordt skall tegenwoordig nu geschreven als ska?
Offline
Skall wordt eigenlijk nooit meer als "skall" uitgesproken - de uitspraak ervan is "ska" . De kwaliteit van de a-klank is daardoor ook veranderd zodat het a van "ska" het voor een Nederlander op de ietwat rare Zweedse gesloten manier uitgesproken moet worden, net als het Zweedse ja.
Zo zijn er nog meer oude schrijfvormen in de taal blijven hangen: dej-dig, säja-säga, de-dem-dom en "och".
Volgens mij heeft er ook een betekenisverschuiving plaatsgevonden bij skall-ska. Skall is deftiger en betekent vaak iets dwingends, en is in juridicum-land equivalent met het Engelse "shall". Ska is wat zachter en kan ook en intentie betekenen. Het lijkt dus op het Nederlandse zal.
Offline
Pix schreef:
Skall wordt eigenlijk nooit meer als "skall" uitgesproken - de uitspraak ervan is "ska" . De kwaliteit van de a-klank is daardoor ook veranderd zodat het a van "ska" het voor een Nederlander op de ietwat rare Zweedse gesloten manier uitgesproken moet worden, net als het Zweedse ja.
Volgens mij kun je "ska" ook gewoon met een korte -a uitspreken (dus net zoals in skall, maar zonder -ll). Uiteraard niet med de Nederlandse lange -a als in "ja".
Pix schreef:
Volgens mij heeft er ook een betekenisverschuiving plaatsgevonden bij skall-ska. Skall is deftiger en betekent vaak iets dwingends, en is in juridicum-land equivalent met het Engelse "shall". Ska is wat zachter en kan ook en intentie betekenen. Het lijkt dus op het Nederlandse zal.
"Skall" is vooral ouderwets, bij de overheidsinstantie waar ik werk wordt ons vooral aangeraden om "ska" te schrijven. Niet omdat dat minder dwingend zou zijn (dan gebruiken we "bör" - erg bureaucratisch), maar enkel en alleen omdat het minder ouderwets overkomt. (Juridische taal is ook in het Zweeds vaak wat archaïsch, al is het niet te vergelijken met het Nederlandse "Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.".)
Offline