Zweeds/Nederlands forum

Ik neem aan dat je zinnen bedoelt als "De boom is groen" (of "lijkt groen" o.i.d.). In dat geval wordt de onbepaalde vorm van het bijvoeglijk naamwoord gebruikt:
Bilen är grön. Trädet är grönt. Ett träd är grönt. Träden är gröna. Bilarna är gröna.

(En dan bestaan er enkele woorden waarbij dit niet lukt. Je kunt bijvoorbeeld niet "rädd" gebruiken om te zeggen dat het kind bang is: Pojken är rädd. Barnet är ...? Barnet känner rädsla. (bijvoorbeeld) Je kunt ook niet zeggen "ett rätt barn", maar wel "en rädd pojke". Lastig.)

Mark

tiainen schreef:

ik heb geen flauw idee wat je met "adjectief als gezegde" bedoelt ?

Sorry, "gezegde" is een of andere grammaticale term die blijkbaar niet zo heel wijd verspreid is, en trouwens recent officieel vervangen is door een nieuw systeem dat nergens op slaat maar hier nu op school onderwezen wordt
Maar ik bedoel dus inderdaad wat markm zegt.
Een adjectief is een bijvoeglijk naamwoord...  Te lang Latijn en Grieks gestudeerd waarschijnlijk

Ah, op die manier.  Ik denk dat het Nederlands ook wel een aantal van deze hiaten heeft.  Zo valt het b.v. op dat werkwoorden als heropbouwen of herinrichten hoofdzakelijk gebruikt worden in zinnen die zo gedraaid zijn dat ze in de infinitief of het voltooid deelwoord, "heropgebouwd", gebruikt kunnen worden.  Ik zou namelijk persoonlijk ook niet weten hoe je zo een werkwoord vervoegt: ik bouw herop? ik heropbouw? ik herbouw op?  Waarschijnlijk zal het wel het eerste zijn maar omdat dit toch nogal vreemd klinkt wordt het blijkbaar vermeden ook door het in bijzinnen te gebruiken: "als ik het heropbouw" geeft geen problemen.  Hetzelfde voor overtreffende trappen van bijvoeglijke naamwoorden die op een s eindigen.  Ook hiervoor zal wel een regel bestaan maar die schijnen ook maar weinig mensen te kennen...

markm schreef:

Toch maar Esperanto gaan leren?

haha

Nee, ik kan daar wel mee leven, hoor, ik vind zulke dingen (onregelmatigheden, onlogische uitdrukkingen enz.) juist de charme van een taal