Zweeds/Nederlands forum

Ik heb ook geen lijstje, maar ik weet er wel een paar:

Met name in bijzinnen is de woordvolgorde heel anders:
... dat ik X gisteren niet op straat heb gemaakt (gemaakt heb) = ... att jag inte har gjort X någon gång på gatan

Verder heeft Nederlands scheidbare partikels:
* uitvinden - ik  vind uit - ik heb uitgevonden - een uitgevonden oplossing
vergelijk: hitta på - jag hittar på - jag har hittat på - en påhittad historia

*Dat vervelende woordje "er" waar je voorzetsels aan vast kunt plakken (erop, eraf, ervan) heb je niet in het Zweeds.

*Het Nederlands heeft geen onderscheid tussen supinum en perfekt particip

*Het gebruik van preteritum / perfekt is anders dan onze o.t.t. en v.t.t.; Zweeds lijkt op Engels en Nederlands op Frans wat dat betreft.

*Het Nederlands gebruikt de genitief-s alleen bij eigennamen.

*Het Nederlands gebruikt zowel hebben als zijn bij de voltooide tijd (ik ben geweest, ik heb gezien), terwijl Zweeds altijd 'ha' gebruikt behalve wanneer een perfekt particip bijvoeglijk wordt gebruikt.

*Het Nederlands heeft andere verbuigingsregels voor bijvoeglijke naamwoorden dan het Zweeds.

Nou ja, zo kun je wel doorgaan. Je kunt Adrie Meijers Zweedse grammaticaboek pakken en bij elke paragraaf kijken in hoeverre NL en Zweeds equivalent zijn.

[edit: vergissing tegenwoordig deelwoord]

Laatst bewerkt door hankwang (2006-10-04 17:07:58)

hankwang schreef:

*Het Nederlands heeft geen tegenwoordig deelwoord

Jawel toch: spelen => spelende kinderen

Nidhuggur schreef:

Geen aparte vorm voor onbepaald meervoud ett-woorden.

Hmm, ett äpple - två äpplen. Jawel hoor, verschillende vorm. Wat jij zegt is alleen waar voor ett-woorden die op een medeklinker eindigen.

In Nederland gebruiken we 'jij' en 'u', waartussen men in Zweden geen verschil (meer) maakt. Men spreekt iedereen aan met: du.

Qua grammatica is het Zweeds op het eerste gezicht vrij gemakkelijk.
Ik zou in het begin daarom ook vooral de aandacht schenken aan de uitspraak!

Als we dan toch oude draadjes nieuw leven inblazen

Margo schreef:

In Nederland gebruiken we 'jij' en 'u', waartussen men in Zweden geen verschil (meer) maakt. Men spreekt iedereen aan met: du.

Hier ben ik het niet mee eens. Het Zweeds maakt wel onderscheid tussen 'jij' en 'u', namelijk 'du' en 'ni'.

Het gebruik van die woorden is ook nog eens hetzelfde als in het Nederlands. 'Jij/du' gebruik je informeel en 'u/ni' gebruik je formeel en dan vooral om afstand te scheppen. Het enige verschil tussen de Zweden en de Nederlanders wat dit betreft, is dat Nederlanders het scheppen van afstand opvatten als een teken van respekt (al voelen veel mensen zich er ook ongemakkelijk bij), en de Zweden vatten het scheppen van afstand op als buitengesloten worden en dus als een belediging. Ik vind dit geen taalkundig verschil maar een cultuur- of mentaliteitsverschil.

Grytrolle schreef:

Nederlands heeft één meer geslacht

Is dat zo, of wordt er in het Zweeds alleen geen verschil gemaakt tussen mannelijke en vrouwelijke woorden. Gevoelsmatig zou ik zeggen dat drottning een vrouwelijk woord is, ook al merk je het niet aan de vervoeging.

Daar ben ik het dan weer niet mee eens Harry!

Du-reformen bestaat wel degelijk en daardoor is er officiëel geen onderscheid meer tussen "jij" en "u" in het Zweeds. Dat sommigen de beleefdheidsvorm "ni" nog gebruiken is ofwel omdat ze dat nog gewend zijn uit hun kinderjaren ofwel omdat ze proberen het voorbeeld te volgen van andere Europese landen en talen.

Maar persoonlijk vind ik dat dat soms wel heel klungelig overkomt en dan wordt ofwel "Du" met hoofdletter geschreven, ofwel "ni" gebruikt, ofwel "Ni" met hoofdletter etc Daaraan is het goed te zien dat de beleefdheidsvorm geen norm meer heeft.

In dat opzicht is het dan ook niet verwonderlijk dat mensen die worden aangesproken met de achterhaalde beleefdheidsvorm dat beledigend kunnen opvatten.

Grytolle en Harry - het Zweeds heeft ook mannelijke, vrouwelijke en onzijdige naamwoorden. In zowel Zweeds als Nederlands begint dat besef echter te verdwijnen, en krijgt het steeds minder een functie.

Ik leerde nog op de lagere school (20 jaar geleden) dat het Zweeds ook vrouwelijke naamwoorden kent. (o.a woorden die op -a eindigen en veel woorden die op -tion en -ing eindigen.. Over "klocka" en "människa" wordt nog vaak ook "hon" gezegd.

Ook de nederlanders beginnen te vergeten dat de "de-woorden" ooit of mannelijk of vrouwelijk waren - en eigenlijk maakt het niet zo heel veel uit. (Tenzij je nieuwe vormen van "ter (uwer) informatie" "des duivels" wilt maken...maar de vaste uitdrukkingen doen het ook wel goed).

De Lidwoorden!
heel anders

.. en het wordt ook in Zweedse dialecten gebruikt, en in het rijkszweeds blijft het in "versteende vormen" nog hangen.

Hoezo heeft het Nederlands geen tegenwoordig deelwoord??!

Jules.

Ja precies, het tegenwoordig deelwoord wordt vaker gebruikt dan je denkt!!

Jules.